Objawy współuzależnienia

W ostatnich latach przeprowadzono wiele badań, które pozwoliły na lepsze poznanie natury współuzależnienia. P. Mellody uważa na przykład, że najważniejsze objawy współuzależnienia to:

· brak poczucia własnej wartości lub arogancja i poczucie wyższości;

· nadmierna bezbronność lub nadmierna odporność (brak wrażliwości);

· poczucie, że jest się złym i zbuntowanym lub poczucie, ze jest się dobrym i doskonałym;

· nadmierna zależność lub nadmierna niezależność (utrata potrzeb i pragnień);

· brak opanowania i wprowadzanie chaosu lub stałe kontrolowanie siebie i innych.

Zdaniem T. Cermaka (1986 ) podstawowymi objawami współuzależnienia są:

· lokowanie uczucia własnej wartości w zdolności do kontrolowania uczuć i zachowań swoich i cudzych, mimo oczywistych doświadczeń, że konsekwencje są odwrotne;

· zaspokajanie potrzeb cudzych w sposób umożliwiający zaspokajanie potrzeb własnych;

· zaburzenie sytemu granic, zarówno w sytuacjach intymności, jak i osamotnienia;

· trwanie w związku z osobą o zaburzonej osobowości (alkoholizm, narkomania, chorobliwa impulsywność);

· doznawanie bardzo bolesnych emocji lub utrata wrażliwości emocjonalnej w okresie przynajmniej dwóch lat, bez szukania pomocy z zewnątrz.

Wprawdzie autorzy różnią się między sobą poglądami, jednak można przyjąć, że cechą charakteryzującą osoby współuzależnionej jest przekonanie o swojej zdolności do wywierania znaczącego wpływu na drugiego człowieka, pomimo powtarzających się niepowodzeń i cierpień z tym związanych. Osoba współuzależniona jest jednocześnie “ratownikiem” bliskiej sobie osoby i jej prześladowcą. Jest także jedną z ofiar tego patologicznego związku, który niewiele daje, natomiast bardzo dużo kosztuje.

Współuzależnienie charakteryzuje się stałym stawianiem potrzeb innych osób przed potrzebami własnymi prowadzacym do wyniszczenia emocjonalnego i fizycznego. Jest więc ono pewną formą przystosowania się do nieprawidłowego układu relacji międzyludzkich, która umożliwia zachowanie dotychczasowego układu a jednocześnie odbiera szansę na jego zmianę. Cechą charakteryzującą osoby współuzależnionej jest przekonanie o swojej zdolności do wywierania znaczącego wpływu na drugiego człowieka, pomimo powtarzających się niepowodzeń i cierpień z tym związanych. Współuzależnienie w alkoholizmie określane jest często jako koalkoholizm.

Za istnieniem koalkoholizmu przemawiają następujące zachowania :

- poddanie się rytmowi picia alkoholika;

- przejmowanie za niego odpowiedzialności;

- obsesyjne kontrolowanie go;

- pomaganie i nadmierne opiekowanie się nim (w tym niedopuszczanie do tego, aby ponosił on pełne konsekwencje swojego picia i swoich zachowań);

- wysoka tolerancja na różnego rodzaju patologiczne zachowania alkoholika, z jednoczesnym występowaniem poczucia winy i poczucia małej wartości oraz zaniedbywaniem samego siebie.
za:Bohdan Woronowicz