Podejście behawiorystyczne


Saul McLeod ikonę e opublikowane 2007

Behawioryzm (tzw. podejście behawioralne) był podstawowym paradygmatem w psychologii od 1920 roku do 1950 roku i opiera się na kilku podstawowych założeniach dotyczących metodologii i analizy behawioralnej:
Psychologia * powinna być postrzegana jako nauka. Teorie muszą być wspierane przez dane empiryczne uzyskane poprzez staranne i kontrolowanej obserwacji i pomiaru zachowań. Watson stwierdził, że "" psychologia jako behawiorysta postrzega to czysto obiektywne eksperymentalną gałęzią nauki. Jej celem jest teoretyczne przewidywania i kontroli ... "" (1913, str. 158).

* Behawioryzm jest szczególnie związany z obserwowalnym zachowaniu, w przeciwieństwie do wewnętrznych wydarzeń, takich jak myślenie i emocje. Obserwowalny (czyli zewnętrzne) zachowanie może zostać obiektywnie i naukowo zmierzyć. Zdarzenia wewnętrzne, takie jak myślenie powinno być wyjaśnione poprzez zachowania terminów (lub całkowicie wyeliminowane).

* Ludzie nie mają wolnej woli - osoba to środowisko determinuje ich zachowania

* Kiedy urodził nasz umysł jest "tabula rasa" (tabula rasa).

* Nie ma różnicy między uczenia się, które odbywa się u ludzi i innych zwierząt. Dlatego można badania przeprowadzone na zwierzętach, jak i ludzi.